Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

" Και τα πάντα φωτός πεπλήρωνται"













Του Αγίου Νικολάου,τοπική εορτή και αργία,  μια φανταστική ηλιόλουστη μέρα εξελίχθηκε για  το νησί,αφου περάσαμε ένα διήμερο με τρομερό κρύο,βροχές απαγορευτικά, καθώς ο Ποσειδώνας έδειξε όλη την κακία του σε όσους είχαν την "τύχη" να ταξιδέψουν για Τήνο -Μύκονο σοκ τσιμπα το
Μια όμορφη μέρα λοιπόν, έβαλε το χεράκι του για αυτό ο μεγαλοδύναμος μιας και οι εκπρόσωποί του (Αρχιεπίσκοπος και μπόλικοι αυλικοί ακόλουθοι,δεσποτάδες και μη) εδω μας επισκέφθηκαν για  να παρευρεθούν στον εορτασμό του πολιούχου της πόλης,ενώ παράλληλα να συνεορτάσουν τα 180 χρόνια από την ίδρυση του ιστορικού Γυμνασίου, τιμώντας τη μνήμη του δάσκαλου του γένους, αρχιμανδρίτη Νεοφύτου Βάμβα, θεμελιωτή, οργανωτή και διευθυντή του πρώτου γυμνασίου στη χώρας μας...
Φόρεσαν ότι είχαν σε χρυσό, πολύτιμα πετράδια και παρέλασαν λανσάροντας τη νέα τάση μόδας σε ράσο που θα φορεθεί το 2014.. δείχνοντας μας οτι η κρίση που μαστίζει τη χώρα είναι κατασκεύασμα του διεστραμμένου μυαλού μας.

 Τέλος  ο αρχιμανδρίτης τσίμπησε και το χρυσό μετάλλιο της πόλης  από τον δήμαρχο αφου τον κήρυξε επίτιμο δημότη.
Τελικά έχουμε πολύ λαρτζ  δήμαρχο, το τι "τιμημένα" πόδια έχουν πατήσει αυτά τα σκαλιά της δημαρχίας κατά την 4-η 5 τετραετία (εχω χάσει το μέτρημα) που δημαρχεύει, δεν λέγετε!!
 Αν  δεν με απατά η μνήμη μου το  1997 κατι παίχτηκε τότε θαρρω σε κλειδί της πόλης για τον  Ricky Martin όταν τον έφερε η Ρουλά για την εκπομπή Μπραβο  τσιμπα το ..
Όσο για τον τίτλο  "Ηρθε ο Αρχιεπίσκοπος  και τα πάντα φωτός πεπληρωνται" έτσι ξεκίνησε το λόγο του ο τοπικός καλοκαθισμένος άρχοντας ,η δική μου μετάφραση  στο παραπάνω θα ήθελα να ήταν
"Ηρθε ο Αρχιεπισκοπος και των πάντων το φως επλήρωσε"........

ΥΓ επειδή δεν μου πλήρωσε το ρεύμα προτίμησα να πάω για μπάνιο παρά να είμαι στην επίδειξη μόδας


















Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

Axel Rudi Pell






Axel Rudi Pell (γεννημένος στις 27-6-1960)


Γερμανός κιθαρίστας της Heavy Metal. Παίζει κυρίως με κιθάρα Fender Stratocaster.
Εξαιρετικός στις μπαλάντες του καθώς και στις διασκευές πασίγνωστων ασμάτων της Rock & Metal μουσικής.
Ξεκίνησε με το συγκρότημα Steeler (1984-1988).
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έπαιξε με drummers όπως τον Jörg Michael και Mike Terrana,
και τραγουδιστές όπως τον Jeff Scott Soto, Charlie Huhn & Rob Rock .

Έπειτα ξεκίνησε την πολύ επιτυχημένη σόλο καριέρα του(1989).
H σημερινή ομώνυμη μπάντα του, αποτελείται από τους :

Johnny Gioeli - vocals (1997-σήμερα)
Ferdy Doernberg - keyboards (1997-σήμερα)
Volker Krawczak - bass (1989-σήμερα)
Bobby Rondinelli - drums (2013-σήμερα)

Το τελευταίο άλμπουμ του Axel Rudi Pell είναι το Circle Of The Oath.
Kυκλοφόρησε στις 23-3-2012 στη Γερμανία και στις 27/3 στη Βόρεια Αμερική.
Το 2014 αναμένεται το επόμενο άλμπουμ του με τον τίτλο Into the Storm.

Συνολική καριέρα(δισκογραφία)

Με τους Steeler :

Steeler (1984)
Rulin' the Earth (1985)
Strike Back (1986)
Undercover Animal (1988)

Solo :

Albums

Wild Obsession (1989)
Nasty Reputation (1991)
Eternal Prisoner (1992)
Between the Walls (1994)
Black Moon Pyramid (1996)
Magic (1997)
Oceans of Time (1998)
The Masquerade Ball (2000)
Shadow Zone (2002)
Kings and Queens (2004)
Mystica (2006)
Diamonds Unlocked (2007)(cover album)
Tales of the Crown (2008)
The Crest (2010)
Circle of the Oath (2012)
Into the Storm (2014)

Compilations

The Ballads (1993)
The Ballads II (1999)
The Wizard's Chosen Few (2000)
The Ballads III (2004)
The Best of Axel Rudi Pell: Anniversary Edition (2009)
The Ballads IV (2011)

Live

Made in Germany (1995)
Knights Live (2002)
Live On Fire (2013)

DVDs

Knight Treasures (Live and More) (2002)
Live Over Europe (2008)
One Night Live (2010)
Live On Fire (2013)

Εχω φάει μεγαλο κόλλημα μαζί του,σας παραθέτω μερικά απο τα τραγουδια του που τα "έντυσα" φωτογραφικά, αν επιλέξετε να ακούσετε κλείστε το ράδιο.
Να ευχαριστήσω τον ανιψιό Μος για την πολύτιμη βοήθειά του,η ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε αυτόν.

Axel Rudi Pell - All The Rest Of My Life



 Axel Rudi Pell - Silent Angel


Axel Rudi Pell - Don't Say Goodbye

Axel Rudi Pell - The Clown Is Dead

  Axel Rudi Pell - Broken Heart

Axel rudi pell - Your life


 Axel Rudi Pell - Forever Angel


Axel Rudi Pell - When a blind man cries


 Axel Rudi Pell - Dreams of passion


Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Παραληρήματα .....







“How lucky you are!”, θυμάμαι μια Αμερικανίδα να μου λέει, αναφερόμενη στο γεγονός ότι ζούσα στην Ελλάδα. Βέβαια εκείνη αναφέρεται στο γεγογός ότι έπρεπε να ταξιδέψει τόσα μίλια, να σκάσει ένα σκασμό λεφτά προκειμένου  να «ζήσει» δεκαπέντε μέρες στο λίκνο του Ελληνικού τουρισμού. Να μαυρίσει κάτω απο την Ελλαδικό ήλιο, να κάνει βουτιές στα καταγάλανα νερά και να μάθει να κάνει παπάρα στη χωριάτικη. Ενώ εγώ, τα είχα όλα αυτά κάθε μέρα, όλο το χρόνο, λες και δεν υπάρχουν εποχές κι όλη η Ελλάδα είναι ένα ατέλειωτο Μυκονιάτικο καλοκαίρι. «Καημένη Γιολάντα!», σκεφτόμουν απο μέσα μου αλλά δεν ήμουν σίγουρος αν απευθυνόμουν σε εκείνη ή …σε μένα.
Βλέπω τις παραλίες που αδειάζουν, γυμνές πλέον από ομπρέλες και ξαπλώστρες, γεμάτες σκουπίδια. Τα μαγαζιά που έκλεισαν με μαύρες σακούλες στα παράθυρα λες και υπάρχει πένθος και μια Χώρα άδεια, μισοσκότεινη, ένα ολόκληρο πένθος, δίχως την οχλαγωγία, δίχως το πλήθος, δίχως την ακαταλαβίστικη μουσική κι ακούω το φυλλομέτρημα στα ταμεία μαζί με μουρμούρα και θυμηδία, σα από δυσανεσχετημένο νταβατζή. Και το Νησί, τα νησιά, τα άλλα μέρη και μια χώρα ολάκερη στο Τέλος του καλοκαιριού, σα αποκαμωμένη πουτάνα να κοιτάζει τους λεκέδες της βάρδιας επάνω στο γυμνό της σώμα. Με τι άλλο θα μπορούσε να παρομοιαστεί άλλωστε, όταν αφείδωλα επιτρέπεται στον κάθε  καταπιεσμένο ή υπερφίαλο τουρίστα να ξεθυμάνει τις καύλες του με το πρόσχημα του χρήματος το οποίο πετά αδιάκριτα στα μούτρα κι εσύ του κάνεις και τεμενάδες λέγοντας: Στις υπηρεσίες σας κύριε!
Πάντα δυο φορές το χρόνο, θυμάμαι με πικρό χαμόγελο την ταινία «Καλωσήρθε το Δολλάριο» και σκέφτομαι πόσο διαχρονική μπορεί να είναι για τούτη την πραγματικότητα.Καημένη μάνα που στέλνεις το παιδί σου να μάθει Εγγλέζικα, Γαλλικά, Ιταλικά και κάθε λογής ξένη γλώσσα για να μπορεί να γλυκογλείφει τα ξένα αυτιά, μα ξέχασες να του μάθεις την Ελληνική, τόσο που η γλώσσα του σκοντάφτει στο «Καλημέρα» με accent Νέας Υόρκης. Καημένη μάνα που έμαθες στο παιδί σου την «τιμή» του χρήματος μα δεν του ‘μαθες τι είναι η Τιμή, για να πουλιέται από μόνο του σα μωρή κορασίδα με την ύβρη της νιότης της. Μα δεν υπάρχουν ευτυχισμένες πουτάνες. Και θα έρθει ο καιρός, που κάθε ομορφιά θα έχει χαθεί και από τη μωρία των προηγούμενων ετών, το μόνο που θα απομείνει είναι μια κατακρεουργημένη ηθική κι ένας ύπνος δίχως όνειρα. Ή μήπως έχει έρθει ήδη ετούτη η ώρα;
Τούτο το λίκνο είναι το τελευταίο που θα πέσει, σα άλλη Βαβυλώνα όμως έχει όλους τους οιωνούς να πετούν πάνω από το κεφαλάρι της. Δίπλα της ολούθε, τα πάντα φθίνουν. Τα στρας από τα φτηνά μεσοφόρια άρχισαν να ξεφτίζουν και το πατσουλί, δεν επαρκεί πια να καλύψει τη δυσωδία της σήψης. Οι φωνές των νεκρών ακούγονται ολοένα κι περισσότερο, όμως τα νταούλια  καλά κρατούν δυναμώνοντας το τέμπο τους. Ποιος ακούει; Ποιος βλέπει; Τούτος ο πλεούμενος θίασος πεθαίνει μέσα στα ίδια του τα σκατά παρόλ’αυτά παρφουμάρεται σα φθισικιά πουτάνα, ανταλλάσοντας ξεδοντιασμένα χαμόγελα με πατρόνες και νταβατζήδες. Μονάχα κάποιοι βλέπουν την πανούκλα που ξέσπασε κι αφού χαρήκαν ότι είχε σε πληθώρα το αμπάρι, σα άλλους ποντικούς αναζητούν τον επόμενο κάβο για να κατέβουν. Στριμώχνονται όμως στο περίμενε κι αρχίζουν να καννιβαλίζουν ο ένας τον άλλον υπό τους ήχους μιας ορχήστρας φαντασμάτων.
Εκείθε τελειώνει το ταξίδι. Βλέπω τα απόκρημνα βράχια ήδη να ξεπροβάλλουν σα τα δόντια μιας Χάρυβδης και το πλοίο δε θα δέσει σε κανένα κάβο. Ένα μονάχα μένει: Μια βουτιά. Τουλάχιστον σα άλλος Οδυσσέας, έχω μια ύστερη ελπίδα να ξεβραστώ σε ένα νησί των Φαιάκων. 


Αναδημοσίευση από τον εξαιρετικό φίλο άνθρωπο
Ben Provis οχι για να εκμεταλλευτώ  την αξία των γραπτών του και να αποσπάσω σχόλια, απλά για να διαβάσουν όσοι δεν είναι επισκέπτες στο δικό του μπλογκ, γιατί μερικές σκέψεις πρέπει να ακούγονται ..........

ευχαριστώ Ben

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

Λατρείες.....υπάρχει αντίρρηση;








Γιατί μπορεί να εφυγε ο Ασλάνης,να είναι φυλακή ο Γαβαλάς,  έχουμε τη δική μας στιλιστική άποψη...........του σαλονιού!!


του λιμανιού....
του σκληρού βουτύρου....


γουστάρουμε και το τσιγαράκι μας το σέρτικο....

μπορούμε να αλητεύουμε μόνοι στα μπαρ χωρίς να μας δυναστεύει το ταίρι.....

ξέρουμε από καλή βότκα....

τσαλακώνουμε την εικόνα μας χωρίς Hair styling.......


δεν λερώνουμε ποτέ στο τσαρδί μας και τρέχομε στον φόβο του προστάτη.....


γιατί απλά αρααααααάζουμε για το ψιλό μας!!!!


μας αρέσει η συντροφιά, έχουμε μεγάλη καρδιά  και οι βαφτισμένοι εχθροί γίνονται  το παρεάκι μας!!!


που αν καταλάβουν το μεγαλείο των 7 ψυχών μας γίνονται χαλί να τους πατήσουμε..


έχουμε το θεό μας και προσευχόμαστε στον .............



άγιο Γατηλη.....

γιατί ώρες ώρες το θα την " κρεμάσω " δεν είναι μόνο για την βαπονα....


γιατί έχουμε διαπρέψει στη δοκό,μεχρι και η Αλίσια Σακραμόνε μας αντιγράφει!!!


 στο κροουλ πρωταθλητές......


γιατί τι να μας κανουν τα 22 μετάλλια του  Michael Fred Phelps.... μακράν περισσότερα και πολύχρωμα.....



έχουμε στιλιστική άποψη και στις γόβες.....


αλάνια ροκάδες...


αλλά και μηχανόβιοι,χαρλεάδες....


γιατί ξέρουμε να ξεχωρίζουμε τις καλές ομάδες με ιστορία και άποψη......


γιατί ροκάρουμε άγρια!!!!


ποζάρουμε και αράζουμε όπου λάχει!!!


γιατί χωράμε παντού!!!


σαφώς και δεν θα βρεις επάνω μας κοκο κυτταρίτιδας....

αντιστεκόμαστε στους όποιους πειρασμούς μένοντας στο "ύψος" μας...

το ομορφότερο θέμα σε βάζο,δεν θέλει ασπιρίνη και κρατάει για πάντα φρέσκο!!


κανουμε  το μ@@ακα στο σάικο αφεντικό..αλλά του το φιλάμε και θα το καταλάβει άσχημα όταν κοιμηθεί!!!

όταν φταίμε υπακούμε στην εκάστοτε τιμωρία χωρίς αντίρρηση!!!


ο φακός μας αποθανατίζει τα πάντα,το επιβεβαιώνει και η Αλεξανδρατου!!!!


γιατί είμαστε να μας ρουφήξεις  στο ποτήρι!!

γινόμαστε μπροστάρηδες αν αποφασίσουν τα καναπεδάτα αφεντικά μας να μας ακολουθήσουν.....αλλά πότε;


είμαστε  πειρατές στο θερινό σινεμά της γειτονιάς μας και γουστάρουμε!!

τις απόκριες ντυνόμαστε και χιτλερ......

μανατζάρουμε με κίνδυνο ζωής τον Nicky Hayden......


 στο γάμο μας δεν χωράνε μαλακίες τύπου πάτημα ποδιού στον Ησαΐα....

παραμένουμε κινκι και καυτές παρ όλα τα δεινά που μας έφερε η ξενέρωτη, αγάμητο σκουμπρί, ξεκ@@λοτιρα Μερκελ....

 ποτέ δεν συμφωνήσαμε και δεν χωνέψαμε τα ευρω....και να τώρα!!

 για ενα φιλί από τον έρωτά μας σκαρφαλώνουμε μπαλκόνια και ατέλειωτες σιδεροφυλακές....

 είμαστε πάντα εκεί να παρηγορήσουμε τον ερωτοχτυπημένο φίλο μας...

έχουμε χιουμορ το δείχνουμε με κάθε τρόπο και γελάμε κοροϊδευτικά στον κάθε  κομπλεξικό που δεν μας νιώθει...


έχουμε τη δύναμη να μεταλλάξουμε τα πτηνοπόντικα.....